按键盘上方向键 ← 或 → 可快速上下翻页，按键盘上的 Enter 键可回到本书目录页，按键盘上方向键 ↑ 可回到本页顶部！
————未阅读完？加入书签已便下次继续阅读！
芮妤笑着点点头，接下来便在教练的指导下上了马背，然后让教练牵引着一步步慢慢朝前走。
“尹乔你看，它会走了耶！”她开心地说。
“不错，很棒。”刘尹乔赞美道。
教练也点点头说：“第一次骑能有这样的成绩，很不赖。来，我先牵着走两圈，若你抓得到持缰绳的力道，再看看你可不可以自己来。若不行，千万别勉强。”
“好，我试试。”她有点紧张亦有点兴奋。
接下来与教练转了两圈后，她发觉自己渐渐熟悉了这样的速度，也有把握可以单独驾驭。“教练，我可以自己来了吗？”
“你确定可以？”教练发觉她浑身僵硬着，“要不要再多转几圈？”
“教练说得对，你再多练一下吧！”刘尹乔可不赞成她这般贸然尝试。
“我可以的，你放心。”对他眨眨眼，她笑靥如花，像孩子似的一点儿都不在乎马儿不稳定的性情。
“好吧！那就让你试一下。慢点儿，知道吗？”教练只好依她了。
见教练慢慢放开手，刘尹乔焦急地说：“慢点、慢点……”
“我知道。”她轻夹马腹，马儿徐步朝前。约莫前进二、三十公尺的距离后，正当她得意洋洋之际，马儿的前腿突然踩进一个凹洞，微微倾斜了下，吓得她尖叫了声，双手也不由自主地跟着一拉。
“啊——”马儿猛地往前跑，惊得她大叫。
“芮妤——驾！”尹乔扬声喊道，下一秒已用力甩鞭狂追上去，“芮妤拉绳！快……”
教练见状也立刻追上，只是距离实在太远，只能靠她自己，否则要让她停下真的很难。
“啊！”她终于停下了，是马儿高举双腿将她给甩了下来。
“不——”眼睁睁看着这种情形的尹乔痛心大叫。
脑袋狠狠撞到地上的芮妤滚了好几圈，再张开眼，见到的就是在她耳边着急低唤的刘尹乔。
“芮妤，你还好吧？你没事吧？”他将她抱得紧紧的。“快跟我说话，告诉我你没事。”
“我……我腿好痛、腰好痛，头更痛……”她抱着脑袋，痛得紧闭着眼，呼吸急喘。
“教练已经去叫车了，你忍忍。”他用力将她抱起，拚命往回跑。
芮妤捧着脑袋，窝在他怀里，不停的喘息。“尹乔……我好象在作梦，梦里有好多画面……尹乔……”
“嘘，不要说话，我们就要赶到前面去了，救护车也快来了。”刘尹乔颊上染着泪，拚命往前跑，脑中已乱、心更乱，头一次觉得他的泪无止境……
※※
经过医生检查后，发现芮妤大腿扭伤、腰部挫伤，比较严重的则是脑部受到重撞，有脑震荡现象。经过数日休养，她终于可以出院了！
这段日子里，刘尹乔可说是丢下公事，时时陪伴在她身边，直到她康复出院。
“以后看你还敢不敢骑马。”他对着行动还不太灵活的小妻子提出警告。
“我还是照骑。”她小嘴儿一弯。
刘尹乔脸色一变，“什么？你——”
“别急，我还没说完，我说我骑木马，难道不行吗？”对他吐吐舌尖，她娇俏地又笑了笑。
“你喔！就会吓我。”刘尹乔轻轻拧了下她的鼻尖。
“唔，好痛耶！”芮妤赶紧捂着鼻子，对他皱了皱眉，“就会欺负我。不理你了，我要找我的凯凯，好想他喔！”住院这十来天都没看到她的心肝宝贝，她可是一心挂念着他呢！
“凯凯、凯凯……妈咪回来了！”
“他和爸妈到魏伯伯家玩去了。”刘尹乔从她身后搂住她，“腿还疼，不要走这么快。”
她偷偷一笑，“我已经好多了。”
“那快点休息吧！”他想扶她进房。
“尹乔！”芮妤突然喊住他，“带我去个地方好吗？”
“哪里？”
“你开车，我指方向，你照着前进就是了。”芮妤伸出手握紧他的，眼底闪着一种他看不懂的光彩。
“好，明天去。”他答应她。
“不要，我要现在就去。虽然有点远，但不会让你开车开得太累的。”芮妤撅着小嘴儿撒娇着。
唉……面对这样的娇妻，哪个男人能不俯首称臣呢？
“要去就去吧！走。”没辙一笑后，他抱起她往外走。
“你在做什么？我不用你抱啦，这样进出电梯，让人看见，很怪呢！”她吃了一惊，双手直扣住他的颈子。
“你刚刚上来时已坚持要用走的，现在还要继续折腾自己尚未痊愈的大腿，我可不允了。”
有时候他还真霸道，不过她就是喜欢他这副样子，为了笼她、疼她，可以什么都不顾、什么都摆一边，一心只为她。
好不容易坐进车里，当开出停车场后，她便说：“嗯……好象往这儿走。”
“我亲爱的小妻子，你可不能当路痴喔！否则永远到不了你要去的地方。”对于芮妤的认路能力，刘尹乔不得不心存怀疑。
因为这小女人，大概只认得怎么去公司、怎么回家，怎么带凯凯去玩具商店买玩具这几条路而已。
“你不要小看我，我才没你想得那么没用呢！”她很认真的盯着路标看。印象中是这里没错呀！
“你确定？”瞧她张着大眼又看上面又看旁边，要对她有信心……唉！还真难呢！
“没错，就这条路，直开没错。”芮妤已决定赌上一赌了。
“好吧！就听你的。”刘尹乔咧开嘴角，恣意笑着。看他那张笑得很畸形的脸孔，分明就是不信任她嘛！
鼓着腮帮子，她看着外头，满天星星突然跃进眼里，那份熟悉感也愈来愈深了……没错，她绝对没有指错方向！
而开车的刘尹乔双眸也渐渐眯起，全身细胞跟着跳动了起来，心底已出现了些许怀疑——这条路不是他头一次载她去海边时经过的路吗？
莫非这小女人已经……
“尹乔，快点，就快到了。”将上头的天窗打开，她站起来，露出开心的笑容。
她好象闻到……海的气味了！
他心底也跟着兴奋了起来，于是加快速度。当到了海边，她赶紧喊住他，“到了，就在这里。”她兴奋地推开车门走了出去，一跛一跛地朝前走。
他赶紧下车，上前搀扶住她，眸光深邃，“什么时候想起来的？”
芮妤抿唇偷笑，“摔下马的时候。”
“难怪你这阵子特别开心。”他摇摇头，“我怎么没想到你撞了脑袋，很可能找回记忆？”
“那是因为你一心忧恼着我的伤势。”她转过脸，眯起一双杏眸，直瞅着她从很久以前就暗恋的男人。
“为什么不告诉我？”
“因为我想给你一个惊喜。”她仰起脑袋，“怎么样？见我想起过去，有没有很兴奋？”
“哦！那可不好。被你想起我过去那副痞子样了。”他抚额大叹，故意逗她。
“偷偷告诉你，我爱上的就是你那副痞子样，坏男人！”她倚在他怀里，让他的双臂紧捆住她的身子。
听着远方浪声，她的藕臂将他锁得更紧了。
这辈子，她已没有遗憾，该拥有的爱的记忆也全归了位，心底有着说不出的喜悦……
幸福满点呢！
【全书完】
更多精彩好书，更多电子书，请登陆霸气 书库 ……。。？？？？？？噰？灒� ？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？糃Α簦繌＇幟？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？疩？？？？？？？？？？？？？？？？？僚？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？疩？？？？？？？？？？？？？？？搿浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚咖奎ィ浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚苛牛浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚楷玻浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚奎梗浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚岿狴埽浚浚浚浚岿洌浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚傀辏浚浚苛簦浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚浚咯Z？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？疩？？？？？？？？？？疩？？？？例？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？柳？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？ǹ？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？？ǹ？？？？？